-
1 male dico
mălĕdīco (or separately, mălĕ dīco;(α).rarely in reverse order: qui bonis dicunt male,
Plaut. Bacch. 1, 2, 10; cf. id. Trin. 4, 2, 79), xi. ctum, 3, v. n. and a. [male-dico], to speak ill of, to abuse, revile, slander, asperse; constr. absol., or with a dat. (so class.) or acc. (post-Aug.).Absol.:(β).aliud est maledicere, aliud accusare,
Cic. Cael. 3, 6.—With dat.:(γ).optimo viro maledicere,
Cic. Deiot. 10, 28:turpissime alicui,
id. N. D. 1, 33, 93:petulanter alicui,
id. Cael. 3, 8:utrique,
Hor. S. 2, 3, 140:Christo,
Plin. Ep. 10, 97, 5; Sen. Contr. 1, 4, 1.— Impers. pass.:indignis si maledicitur, maledictum id esse dico,
Plaut. Curc. 4, 2, 27; Ter. Hec. 4, 2, 14. —With acc.:II.si me amas, maledic illam,
Petr. 96; v. id. 74.—Esp., to curse, utter a curse upon (eccl. Lat.):A.populo huic,
Vulg. Num. 22, 6 al. —Hence,mălĕdī-cens, entis, P. a., evil - speaking, foulmouthed, abusive, scurrilous (syn. maledi cus):B.maledicentes homines,
Plaut. Merc. 2, 3, 75.— Comp.:maledicentior,
Plaut. Merc. 1, 2, 31.— Sup.:in maledicentissimā civitate,
Cic. Fl. 3, 7:carmina,
Suet. Caes. 23; Nep. Alc. 11, 1.—mălĕdictus, a, um, P. a., accursed (post-class. for exsecrabilis):I.maledicte parricida,
Spart. Get. 3, 3:maledictus es inter omnia animantia,
Vulg. Gen. 3, 14: omnes incesti, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 7 praef.—Hence, as subst.: mălĕ-dictum, i, n., a foul or abusive word.In gen. (class.):II.maledicta in aliquem dicere,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2:in vitam alicujus conicere,
id. Planc. 12, 31:maledictis figere aliquem,
id. N. D. 1, 34, 93:maledicta in aliquem conferre,
id. Att. 11, 8, 2:quod crimen (i. e. majestatis) non solum facto, sed et verbis impiis ac maledictis maxime exacerbatur,
Paul. Sent. 5, 29, 1.—In partic., a curse, imprecation:B.esse in maledictis jam antiquis strigem, convenit,
Plin. 11, 39, 95, § 232:scribere maledicta,
Vulg. Num. 5, 23.—Transf., a cursed thing:Christus factus pro nobis maledictum,
Vulg. Gal. 3, 13:maledictum non erit amplius,
id. Apoc. 22, 3. -
2 maledico
mălĕdīco (or separately, mălĕ dīco;(α).rarely in reverse order: qui bonis dicunt male,
Plaut. Bacch. 1, 2, 10; cf. id. Trin. 4, 2, 79), xi. ctum, 3, v. n. and a. [male-dico], to speak ill of, to abuse, revile, slander, asperse; constr. absol., or with a dat. (so class.) or acc. (post-Aug.).Absol.:(β).aliud est maledicere, aliud accusare,
Cic. Cael. 3, 6.—With dat.:(γ).optimo viro maledicere,
Cic. Deiot. 10, 28:turpissime alicui,
id. N. D. 1, 33, 93:petulanter alicui,
id. Cael. 3, 8:utrique,
Hor. S. 2, 3, 140:Christo,
Plin. Ep. 10, 97, 5; Sen. Contr. 1, 4, 1.— Impers. pass.:indignis si maledicitur, maledictum id esse dico,
Plaut. Curc. 4, 2, 27; Ter. Hec. 4, 2, 14. —With acc.:II.si me amas, maledic illam,
Petr. 96; v. id. 74.—Esp., to curse, utter a curse upon (eccl. Lat.):A.populo huic,
Vulg. Num. 22, 6 al. —Hence,mălĕdī-cens, entis, P. a., evil - speaking, foulmouthed, abusive, scurrilous (syn. maledi cus):B.maledicentes homines,
Plaut. Merc. 2, 3, 75.— Comp.:maledicentior,
Plaut. Merc. 1, 2, 31.— Sup.:in maledicentissimā civitate,
Cic. Fl. 3, 7:carmina,
Suet. Caes. 23; Nep. Alc. 11, 1.—mălĕdictus, a, um, P. a., accursed (post-class. for exsecrabilis):I.maledicte parricida,
Spart. Get. 3, 3:maledictus es inter omnia animantia,
Vulg. Gen. 3, 14: omnes incesti, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 7 praef.—Hence, as subst.: mălĕ-dictum, i, n., a foul or abusive word.In gen. (class.):II.maledicta in aliquem dicere,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2:in vitam alicujus conicere,
id. Planc. 12, 31:maledictis figere aliquem,
id. N. D. 1, 34, 93:maledicta in aliquem conferre,
id. Att. 11, 8, 2:quod crimen (i. e. majestatis) non solum facto, sed et verbis impiis ac maledictis maxime exacerbatur,
Paul. Sent. 5, 29, 1.—In partic., a curse, imprecation:B.esse in maledictis jam antiquis strigem, convenit,
Plin. 11, 39, 95, § 232:scribere maledicta,
Vulg. Num. 5, 23.—Transf., a cursed thing:Christus factus pro nobis maledictum,
Vulg. Gal. 3, 13:maledictum non erit amplius,
id. Apoc. 22, 3. -
3 dētestātiō
dētestātiō ōnis, f [detestor], the invocation of a curse: eā detestatione obstricti, L.: dira, H. — An averting by sacrifice, deprecation: scelerum.* * *Icastration; removal of testesIIsolemn curse/execration; expression of hate; averting w/sacrifice; renouncation -
4 perniciēs
perniciēs (not-tiēs), acc. em (gen. once iī, C.; dat. once iē, L., once iī, N.), f [per+1 NEC-], destruction, death, ruin, overthrow, disaster, calamity, mischief: instructa ad perniciem, T.: senatoribus perniciem machinari, S.: opibus ad perniciem suam uti, Cs.: populi R.: in apertam perniciem incurrere: in nepotum Perniciem, H.: cuius (aestatis) insanabilis, L.— A pest, bane, curse: leno, pernicies adulescentium, T.: provinciae Siciliae, i. e. Verres: Pernicies barathumque macelli, H.* * *ruin; disaster; pest, bane; curse; destruction, calamity; mischief -
5 pestis
pestis is, f an infectious disease, plague, pest, pestilence: ibes avertunt pestem ab Aegypto: alii aliā peste absumpti sunt, L.—Destruction, ruin, death: certa, S.: detestabilis: civitatis: servatae a peste carinae, i. e. from fire, V.: populo pestem minitantes, L.—A pest, curse, bane: textilis (the poisoned shirt of Nessus), C. poët.: coluber, Pestis boum, V.: nec saevior ulla Pestis et ira deūm (the Harpies), V.: clade et peste sub illā (Nero), Iu.: quaedam pestes hominum, social pests: corporeae pestes, V.* * *plague, pestilence, curse, destruction -
6 anathematismus
anathema; curse/ban/denunciation; evil thing; curse of excommunication -
7 deprecor
I.to entreat for, beg for / intercede / curse.II.to beg by entreaty, to excuse oneself / curse. -
8 anathema
1.ănăthēmă, ătis, n., = anathêma, an offering, a gift, Prud. Psych. 540:2.in anathema oblivionis,
Vulg. Judith, 16, 23.ănăthĕmă, ătis, n., = anathema, a later form of anathêma, used in mal. part. (eccl. Lat.), pr. an offering not to be redeemed; and of a living thing, to be put to death, doomed; hence, an accursed thing, a curse.I.Concr., of things:II. III.vocavit nomen loci illius Horma, id est anathema,
Vulg. Num. 21, 3; ib. Jud. 1, 17; ib. Deut. 13, 16.—Meton. (like the Heb.).A.The person cursed:B.nec inferes quippiam ex idolo in domum tuam, ne fias anathema, sicut et illud est,
Vulg. Deut. 7, 26. —The person excommunicated:aliquem anathema dicere,
Tert. adv. Haer. 6; Vulg. Rom. 9, 3; ib. 1 Cor. 12, 3; 16, 22; ib. Gal. 1, 8; 1, 9. -
9 adigō
adigō ēgī, āctus, ere [ad + ago], to drive, urge, bring by force, take (to a place): pecore ex longinquioribus vicis adacto, Cs.—Of persons: te adiget horsum insomnia, T.: aliquem fulmine ad umbras, V.: Italiam vos? V.: arbitrum illum adegit, compelled to come before an arbiter.—Of things: tigna fistucis, to ram in, Cs.—Esp. of weapons, to drive home, plunge, thrust: ut telum adigi non posset, reach its mark, Cs.: viribus ensis adactus, V.— Poet.: alte volnus adactum, inflicted, V.—Fig., to drive, urge, force, compel, bring (to a condition or act): me ad insaniam, T.: vertere morsūs Exiguam in Cererem penuria adegit edendi, V.: adactis per vim gubernatoribus, pressed, Ta.—Poet.: In faciem prorae pinus adacta novae, brought into the form of a ship, Pr.—Adigere aliquem ius iurandum, or ad ius iurandum, or iure iurando, or sacramento (abl.), to put on oath, bind by oath, cause to take an oath, swear: omnibus ius iurandum adactis, Cs.: ad ius iurandum populares, S.: provinciam in sua verba ius iurandum, Cs.: populum iure iurando, L.: adiurat in quae adactus est verba, i. e. takes the oath under compulsion, L.* * *adigere, adegi, adactus V TRANSdrive in/to (cattle), force, impel; cast, hurl; consign (curse); bind (oath) -
10 cōnsecrō
cōnsecrō āvī, ātus, āre [com- + sacro], to dedicate, devote, offer as sacred, consecrate: agros: locum certis circa terminis, L.: lucos ac nemora, Ta.: Caesaris statuam, Cs.: candelabrum Iovi: Siciliam Cereri: fratribus aras, S.—To honor as a deity, place among gods, deify, glorify: Liberum: beluae numero consecratae deorum: Aeacum divitibus insulis, consign, i. e. immortalize, H. — To doom to destruction, devote, make accursed, execrate: caput eius, qui contra fecerit: tuum caput sanguine hoc, L. — To surrender: esse (se) iam consecratum Miloni, to the vengeance of. — Fig., to devote, attach devotedly, ascribe as sacred: certis quibusdam sententiis quasi consecrati: utilitas (artis) deorum inventioni consecrata: (viros) ad inmortalitatis memoriam. — To make immortal, immortalize: ratio disputandi (Socratis) Platonis memoriā consecrata: amplissimis monumentis memoriam nominis tui.* * *consecrare, consecravi, consecratus V TRANSconsecrate/dedicate, set apart; hallow, sanctify; deify; curse; vow to a god -
11 dē-precor
dē-precor ātus, ārī, dep., to avert by prayer, deprecate, plead against, beg to escape, seek to avoid: ullam ab sese calamitatem: a me patriae querimoniam: nullum genus supplici: mortem, Cs.: inimici imperium, S.: sui periculi deprecandi facultas, Cs.: ignominiam, L.: primum deprecor, ne me, etc.: unum, ne se armis despoliaret, Cs.: non deprecor, quin, etc., Ct.: illam, i. e. curse, Ct.—To pray, plead with, apply to, solicit, offer a plea: quem deprecarere?: patres, ne festinarent decernere, L.: errasse regem deprecati sunt, plead in excuse, S.: pro filio patres deprecamur: neque illum se deprecari, quo minus pergat, L.: roget, deprecetur: merui, nec deprecor, inquit, V.—Supin. acc.: ad me deprecatum venire.—To pray for, intercede in behalf of: multorum vitam a Sullā: quos ad pacem deprecandam miserat: me a vobis. -
12 dētestābilis
dētestābilis e, adj. with comp. [detestor], execrable, abominable, detestable: omen: nihil esse tam detestabile quam voluptatem: exemplum, L.: detestabilior immanitas.* * *detestabile, detestabilior -or -us, detestabilissimus -a -um ADJdetestable, execrable, abominable; subject to detestatio/curse -
13 dē-testor
dē-testor ātus, ārī, dep., to curse, execrate, abominate: (te) tamquam auspicium malum: omnibus precibus Ambiorigem, Cs.: caput euntis hostili prece, O.: carmen detestandae familiae compositum, for an imprecation on the house, L.: exitum belli.—To call down upon, denounce: pericula in caput eorum, L.—To avert, ward off, deprecate: a me patriae querimoniam: memoriam consulatūs tui a re p.: invidiam: hoc omen. -
14 dēvōtiō
dēvōtiō ōnis, f [devoveo], a self-sacrifice, offering: eius devotionis convictus: vitae: capitis.— A cursing, execration, outlawry: eius devotionis memoria, N.: in quibus (pilis) scripta, N.— A formula of execration, Ta.* * *devotion of general/army to infernal gods for country; curse; spell/sorcery; devotion/consecrating; fealty/allegiance; piety; prayer; zeal; consideration -
15 dē-voveō
dē-voveō vōvī, vōtus, ēre, to vow, devote, offer, sacrifice: Marti ea, quae bello ceperint, Cs.: Dianae alqd pulcherrimum: gnatam pro mutā agnā, H.: se ipsos dis pro re p.: se pro patriā, L.: se aris, V.: auspicio se: devota morti pectora, H.—Fig., to devote, give up, attach: vobis animam hanc, V.: suos annos soli tibi, O.: se amicitiae alicuius, Cs.—To mark out, destine, appoint, doom: Annio hostiam: pesti devota futurae Phoenissa, V.—To curse, execrate: se, N.: natum suum, O.: suas artīs, O.—To bewitch (poet.): aliquem traiectis lanis, O. -
16 (dīra
(dīra ae), f [dirus], a bad omen (only plur.): dirae, sicut cetera auspicia, etc.— A curse, execration: Diris agam vos, H.: compositae, Ta. -
17 Erīnys
Erīnys (not -innys), yos, f, Ἐρινύσ, a Fury, goddess of revenge, Remorse, V., O., Iu.—Plur., Pr. —Poet.: Troiae communis, the scourge, curse, V.: feror, quo tristis Erinys (vocat), fury, V. -
18 ex-piō
ex-piō āvī, ātus, āre.—In religion, to make amends for, atone for, purify, expiate, purge by sacrifice: tua scelera in nostros milites, i. e. avenge: filium pecuniā publicā, L.: quae violata sunt, expiabuntur: arma Nondum expiatis uncta cruoribus, H.—To avert, destroy the force of (an omen or curse): quem ad modum ea expientur: prodigium, L.: dira detestatio Nullā expiatur victimā, H.—To make amends for, repair, make good, compensate: superioris aetatis exempla Gracchorum casibus, Cs.: legatorum iniurias, L. -
19 exsecrātiō (execr-)
exsecrātiō (execr-) ōnis, f [exsecror], an execration, malediction, curse: Thyestea.— An oath with imprecation: hunc exsecratione devinxerat: post execrationem degustare, S. -
20 exsecror or execror
exsecror or execror ātus, ārī, dep. [ex + sacro], to curse, utter curses, execrate, abhor: te: Catilinae consilia, S.: terram Ulixi, V.: in se, L.: haec in se: ut pereat Atreus: verba exsecrantia, O.— To take an oath with imprecations: Phocaeorum exsecrata civitas, H.: Haec exsecrata civitas, having sworn to, H.
См. также в других словарях:
Curse of the Mutants — Cover of X Men (vol. 3) #1 (Sep 2010). Art by Adi Granov. Publisher Marvel Comics Publication date July 2010 – May … Wikipedia
Curse of the Azure Bonds — Developer(s) Strategic Simulations, Inc. Publisher(s) Strategic Simulations, Inc … Wikipedia
Curse of the Golden Flower — Theatrical release poster Traditional 滿城盡帶黃金甲 … Wikipedia
Curse — bei einem Open Air Festival 2009 Logo des Rappers Curse (* 6. September 1978; bürgerlich Michael Sebastian Kurth … Deutsch Wikipedia
Curse of Enchantia — Developer(s) Core Design Publisher(s) Core Design … Wikipedia
Curse (rapper) — Curse Birth name Michael Sebastian Kurth Born Minden, Germany Genres Hip Hop, Occupations German Hip Hop Artist La … Wikipedia
Curse of Xanathon — Code X3 Rules required D D Expert Set Character levels 5 7 Campaign setting … Wikipedia
Curse of the Golden Vampire — Studio album by Alec Empire and Techno Animal Released … Wikipedia
Curse Your Branches — Studio album by David Bazan Released September 1 … Wikipedia
Curse (disambiguation) — Curse, the opposite of a blessing or charm may also refer to: The curse , a euphemism for menstruation The Curse, an informal term for the Biblical expulsion of Adam and Eve from the Garden of Eden due to their original sin, and the consequent… … Wikipedia
Curse of Enchantia — Разработчик Core Design Издатель Core Design Дата выпуска 1992 Жанр action adventure … Википедия